“Before you diagnose yourself with depression or low self-esteem, first make sure that you are not, in fact, just surrounded by assholes.”
- William Gibson
Dit citaat houdt me al een tijdje bezig. Waarom ben ik onzeker, waarom ben ik bang, waarom ongelukkig? En waarom zoek ik de hele tijd naar spullen om dat tegen te gaan? Ik heb al jaren meer en meer het idee dat dit vooral ligt aan de omgeving, en dan bedoel ik de media. Als ik de tv aanzet of kranten/nieuwssites lees, zie ik een aantal dingen:
- Ik moet bang zijn. Voor het klimaat, voor de politiek, voor verandering, voor mezelf, voor eten, voor terroristen, voor m’n baan, voor de toekomst, voor meteorieten.
- Ik doe het niet goed. Niemand doet het goed. We moeten beter eten, beter bewegen, minder verbruiken, minder weggooien. Dit is wederom gebaseerd op angst. In reclames wordt hier dankbaar gebruik van gemaakt: er wordt een probleem gemaakt, dat vervolgens een oplossing kent in de vom van het aangeprezen product.
- Onbenullige dingen zijn heel belangrijk. Bijvoorbeeld, het haar van Geert Wilders. Hollywoodsterren. Op dit moment op Nos.nl: een Zoetermeerse zanger die een nummer 1-hit heeft in Groot-Brittannië.
- Privacy is heel noodzakelijk, tot het om onze veiligheid gaat. Dan mag het drie hoog het raam uit. Zie ook angst: als je bang bent voor je veiligheid, wil je er meer voor opgeven om je veiligheid terug te krijgen.
En zo kan ik nog wel even doorgaan. Inmiddels weten we wel dat veel van het nieuws dat we tegenwoordig voorgeschoteld krijgen, vaak opinie, halve waarheden en inboezeming van angst betreft. Dit is niet nieuw, het gebeurt al jaren. We kunnen het alleen echter niet altijd uitpluizen. Niemand heeft altijd de tijd en/of energie om altijd maar uit te gaan zoeken wat er feit is en wat opinie, en wat er nu rust op de waarheid (voor zover er één waarheid is, maar laten we de filosofie er even buiten laten).
Sinds een paar maanden geleden volg ik Russell Brand’s Trews. Hij doet daar iets dat vrij simpel lijkt: hij opent Britse kranten zoals The Daily Mail en hij analyseert enkele artikelen eruit. Hij probeert zijn kijkers mee te geven waar de waarheden en onwaarheden in het nieuws zitten, wat de bedoeling voornamelijk is en hoe bang we eigenlijk echt moeten zijn. Ook leest hij regelmatig voor uit boeken die hij leest, waarin een ander beeld naar voren komt waar we meer aan hebben. Dit lijkt misschien overbodig, maar vaak merk ik dat ik ongemerkt toch ben gaan geloven in de onzin en dat dit verhelderend werkt.
Zoals jullie zien blog ik niet vaak meer, maar ik vind dit een post waard. Ook overweeg ik hier zelf iets mee te doen, voor de Nederlandse kranten. Ik bedoel, in de Telegraaf die ik een paar weken geleden per ongeluk las, was een van de koppen “Explosie van oorlogsmusea”. Nee hoor, ze zijn allemaal nog intact, het zijn er alleen te veel. Maargoed, Russell Brand, zie onder. Aanrader :)
